Ameland in november is in meer dan één opzicht inspirerend. Naast de
natuur en het eilandgevoel komen we juist in november om de vele vormen
van kunst te bekijken. Wij zijn bijzonder getroffen door enkele dialogen.
Twee kunstenaars die via hun werken met elkaar communiceren.
En er is een gesprek met een Amelandse kunstenaar. Of wijzelf ook kunst
maken? Ja, geven we toe, Andrea schildert, tekent en etst, en Erik maakt wel
eens wat met Lego. De kunstenaar reageert positief en nieuwsgierig. Kunnen
we wat laten zien?

Vanuit dit vertrekpunt begint onze reis, de Uitdaging van Ameland. We
starten een dialoog. Andrea schildert iets, en Erik reageert daarop met een
werk van Lego. Daarop antwoordt Andrea weer. Etcetera.
Om niet te zitten wachten in de tijd dat de ander iets maakt, zijn we parallel
met twee lijnen aan de gang gegaan. Eén met een schilderij als startpunt, een
ander met een Legowerk als begin. Een dubbeldialoog.
We maken afspraken. Een vast formaat vergroot het gevoel van een rode
draad, een eenheid in de samenspraak. Andrea werkt op MDF panelen
van 30 x 30 cm. Erik op basisplaten van 32 x 32 noppen. We laten elkaar met
rust tijdens het maakproces, en ook tijdens het eerste half uur dat we elkaars
werk voor het eerst zien. We schrijven onze indrukken ieder voor zich op, en
noteren alvast aanknopingspunten voor een vervolgwerk. Daarna pas spreken
we gezamenlijk elkaars creatie door. Het is een soort kunstlatrelatie
geworden.

Dromen

“Dromen”
Acryl op paneel, papier, inkt, fineliner
30 x 30 cm

Voor mij is Ameland een bron van inspiratie en nieuwe dromen.
Luchtkastelen die soms werkelijkheid worden.

Precious

“Precious”
Lego ®
26 x 26 x 26 cm

Kastelen intrigeren me net als kerken en bijzondere huizen. Je vermoedt
schatten, diep in hun binnenste verstopt. Net als de diepste verlangens en
dromen van de mens, opgesloten in het hoofd. Ik denk aan het sonnet van
Willem Kloos dat begint met:

Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten
En zit in ’t binnenst van mijn ziel ten troon

Verlangen

“Verlangen”
Acrylverf en transparante verf op paneel, papier, kleurpotlood
30 x 30 cm

Ik antwoord op de glas-in-loodramen/ogen van Erik. Wat gebeurt er ín het
hoofd? Een vrouw kijkt verlangen naar buiten, naar de wereld. Het werk is
ook geïnspireerd door de glas-in-loodramen van het Doopsgezinde kerkje in
Nes, gemaakt door Frank Zeilstra.

Winter aan zee

“Winter aan zee”
Lego ®
26 x 26 x 14 cm

Ameland in november dirigeert mijn gedachten altijd naar de bundel “Een
winter aan zee” van Adriaan Roland Holst. Wat ziet de achterblijver, de
eenzame, naar buiten kijkend door het venster? Naar welk onbereikbaar
verleden hunkeren wij?

VIII
Ze ontwaakte: op de nog lege
zee van haar ogen ging,
voormalige verten tegen,
ik scheep naar dat weleer
van heil, en plotseling
– maar nu achter schuimranden
des doods – lagen daar weer
de vergeten eilanden.

Sporen

“Sporen”
Lego ®
26 x 26 x 7 cm

Ik wil de tweede dialoog beginnen met een onbeschreven blad. Zo leeg als het
Amelandse strand in de winter. En tegelijk vol sporen van afwezigen. Wat is
in de kunsten de verhouding tussen sporen ontdekken en sporen nalaten,
tussen vinden en maken? En hoe verhouden de organische natuur en rechte
plastic blokjes zich tot elkaar? In de vormgeving ben ik geïnspireerd door het
werk van Tom Beijl, die op de grens tussen figuratieve natuur en het
abstracte balanceert.

Weide

“Weide”
Acrylverf op paneel, behangpapier, metaaldraad
30 x 30 cm

Je ziet de sporen van de mens in het gras, van grote hoogte. Naast een
antwoord op het kaarsrechte rode spoor van Erik is dit ook geïnspireerd op
de aan de bodem vastgenaaide grasmatten van Hanna Streefkerk.

Stilleven met dobbelstenen

“Stilleven met dobbelstenen”
Lego ®
26 x 26 x 14 cm

Hoe is de rode draad in ons leven? Recht en voorspelbaar? Een kronkelig
pad? Ziehier een pastiche op het klassieke stilleven. In plaats van bloemen of
voedsel nu toekomstkijkers: een glazen bol, een ouijabord, tarotkaarten en
dobbelstenen. Einstein zei: “God dobbelt niet”. Volgens mij bestaat God niet
en dobbelt hij wel degelijk.

Toekomst

“Toekomst”
Acrylverf en transparante verf op paneel
30 x 30 cm

Ik ga verder met de glazen bol op de tafel. Als je erin zou kijken zie je de
toekomst als een kleurige blur, een bewegende warboel van allerlei beelden.
Je kent de weg erheen. Het einde van je pad is ook duidelijk. Daartussenin is
de route gevuld met kansen en verrassingen.

Tot besluit …

Uiteindelijk zijn we niet geselecteerd om op Kunstmaand Ameland ons werk te exposeren. De concurrentie is groot. Dat is jammer, maar we hebben er veel plezier aan beleefd. De schilderwerken zijn te koop (neem even contact op!) Met de Lego werken gaat het zoals met alle vergankelijke dingen: afbraak, en iets anders ervan maken.